Το «Διπλό Βιβλίο» του Δημήτρη Χατζή

Το «Διπλό Βιβλίο» του Δημήτρη Χατζή (1913 – 1981)

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Το «Διπλό Βιβλίο» του Δημήτρη
Χατζή (1913 – 1981) πραγματεύεται κατά κύριο λόγο το θέμα της ξενιτιάς των
Ελλήνων τη μεταπολεμική περίοδο προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Ο
κεντρικός ήρωας, ο Κώστας, οικονομικός μετανάστης στη Γερμανία, εργάζεται στο
εργοστάσιο συναρμολόγησης φανών κάθε είδους, το Αουτέλ και κατά κάποιο τρόπο
αφηγείται τη ζωή του. Προβάλλουν ανάγλυφα στιγμιότυπα στη Γερμανία, πώς
κατέληξε εκεί, οι φίλοι του, η οικογένειά του, η προσωπική του ιστορία. Ο
συγγραφέας αποτελεί και ο ίδιος ένα κεντρικό πρόσωπο του αφηγήματος, που
ξεδιπλώνεται παράλληλα με τον κεντρικό ήρωά του, ο οποίος μάλιστα, όταν κάποια
εποχή ο συγγραφέας θεωρείται χαμένος, αναλαμβάνει το ρόλο του και συγγράφει
και ο ίδιος. Στο τέλος του βιβλίου ο συγγραφέας και ο Κώστας έχουν μια
αναπάντεχη συνάντηση μπροστά από το Αουτέλ. Ο Δημήτρης Χατζής χρησιμοποιεί μη
γραμμική αφήγηση, τα κεφάλαια παρουσιάζουν μια σχετική αυτονομία, που θυμίζει
«Το τέλος της Μικρής μας Πόλης». Εν γένει, όπως έχει άλλωστε δηλώσει και ο
ίδιος ο συγγραφέας, προσεταιρίζεται στοιχεία του κινήματος του μοντερνισμού,
τα οποία όμως καθιστούν την αφήγησή του πιο ρεαλιστική – άλλωστε ποτέ η ζωή
δεν εμφανίζει γραμμικότητα -, δένοντάς τη με παλιότερους τρόπους γραφής. Παρά
το ρεαλισμό και την απόδοση των πραγμάτων γυμνών, χωρίς στολίδια, η γραφή του
καταφέρνει να απλώσει ένα δίχτυ συγκίνησης στον αναγνώστη, ανάλογο με το δίχτυ
που έχει τυλίξει τους ήρωές του και τους οδηγεί σε προσωπικά αδιέξοδα. Σε
αντίθεση με «Το τέλος της Μικρής μας Πόλης», «Το Διπλό Βιβλίο» ενσωματώνει
προς το τέλος την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, που θα ακολουθήσει τα νέα
κοινωνικά δεδομένα ως αναγκαιότητα. Είναι, λοιπόν, ένα διπλό βιβλίο, της
απόγνωσης, των κοινωνικών αδιεξόδων από τη μια και της ελπίδας για ένα
καλύτερο αύριο από την άλλη. Μια πραγματικότητα και μια ουτοπία, σύμφυτες με
τον ανθρώπινο ψυχισμό.

Δημήτρη Χατζή – Το Διπλό Βιβλίο – Διαβάστε το