ΩΣ ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΟΥΜΑΣ: Πέρα από το προφανές

ΩΣ ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΟΥΜΑΣ: Πέρα από το προφανές

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας γράφει με ορμή και σχεδόν υπερρεαλιστική γλώσσα τον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφικής τριλογίας του. «...Θα ζήσουμε ξένοιαστα, κοσμοπολίτικα, κομψά, όπως οι ήρωες του Μπουνιουέλ, του Αντονιόνι, του Φελίνι, ίσως λίγο μελαγχολικά αλλά με σουρεάλ χιούμορ και αριστοκρατικότητα...» γράφει ο Κωνσταντίνος Τζούμας στο βιβλίο του Ως εκ Θαύματος, τον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφικής τριλογίας του. Οι φαν του, όσοι τον ακούν ευλαβικά στη ραδιοφωνική εκπομπή του στον Εν Λευκώ και παρακολουθούν την τεθλασμένη, γοητευτική πορεία του στο θέατρο και στο σινεμά, θ' αναγνωρίσουν αμέσως, κάτω από τις γραμμές, τον σνομπ δανδή, τον κομψό κύριο με τη βρετανική αύρα και την ουαλδική κυνικότητα.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗ

«Seriousness is the only refuge of the shallow», Oscar Wilde

«...Θα ζήσουμε ξένοιαστα, κοσμοπολίτικα, κομψά, όπως οι ήρωες του Μπουνιουέλ, του Αντονιόνι, του Φελίνι, ίσως λίγο μελαγχολικά αλλά με σουρεάλ χιούμορ και αριστοκρατικότητα...» γράφει ο Κωνσταντίνος Τζούμας στο βιβλίο του Ως εκ Θαύματος, τον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφικής τριλογίας του. Οι φαν του, όσοι τον ακούν ευλαβικά στη ραδιοφωνική εκπομπή του στον Εν Λευκώ και παρακολουθούν την τεθλασμένη, γοητευτική πορεία του στο θέατρο και στο σινεμά, θ' αναγνωρίσουν αμέσως, κάτω από τις γραμμές, τον σνομπ δανδή, τον κομψό κύριο με τη βρετανική αύρα και την ουαλδική κυνικότητα.

Στο Ως εκ θαύματος, ο βίος του Κ. Τζούμα μοιάζει με μια τεράστια ιμπρεσιονιστική σύνθεση, με τo παραισθησιακό, ανάλαφρο δημιούργημα ενός ανθρώπου που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Πασαλιμάνι του Πειραιά. Κι έμαθε τη ζωή λοξά, στο δρόμο, στα καφέ, μέσα απ' τα ταξίδια, τη μουσική, το αγγλικό free cinema, τη γαλλική nouvelle vague και τα βιβλία. Είναι εμφανές, επίσης, ότι όσες φορές αποπειράθηκε να ακολουθήσει τον ορθό δρόμο, την κανονικότητα της εκπαίδευσης -σπουδές θεάτρου στη Δραματική Σχολή Αθηνών, χορού με τη Ζουζού Νικολούδη κ.λπ.-, η έμφυτη απέχθειά του στους κανόνες απομάκρυνε τάχιστα από τη ζωή του το ενδεχόμενο μιας λαμπρής ή έστω μιας καθησυχαστικής προσαρμογής.

Το βιβλίο του, αν και αυτοβιογραφικό, είναι γραμμένο με μια ζωηρή, σχεδόν συνειρμική, υπερρεαλιστική γλώσσα. Η πραγματικότητα, η γραμμική αφήγηση, ο τόπος, ο χρόνος, τα αναγνωρίσιμα πρόσωπα μοιάζουν με στοιχεία δευτερεύουσας σημασίας. Ο Πειραιάς της δεκαετίας του ‘60, τα παιδικά χρόνια, η οικογένεια, τα γνωστά κλαμπ της Αθήνας, η στρατιωτική θητεία και η χούντα συνθέτουν αχνά το περίβλημά του.

Ο κόσμος του Κ. Τζούμα ανοίγεται πέρα από το προφανές. Έχει την ορμή του ροκ εν ρολ και της περιπλάνησης. Κατοικείται από αέρινες χλωμές υπάρξεις που «κυκλοφορούν στα κλαμπ και στα πάρτι με λεπτά φουστανάκια σαν κομπινεζόν και μαύρα βελούδινα μαντό», από περίεργες φυλές αέρινων αντρών και γυναικών που ζούνε ανάλαφρα και με γούστο, ερωτεύονται, κάνουν σεξ και δεν ντρέπονται για τις επιθυμίες τους. Στοιχειώνεται από βροχερά, βισκοντικά απογεύματα, την ελευθερία και την άγρια ομορφιά της νιότης, την ευεργετική πνοή της τέχνης σ' έναν περίγυρο θαμπό και ματαιωμένο.

O Tζούμας δεν ηθικολογεί. Απεχθάνεται άλλωστε, όπως γράφει, τους δυσκοίλιους ηθικολόγους και τους συγκαμένους αρχαιόπληκτους που μέσα στη σκόνη από αρχαία σκουριά κουνάνε το δάχτυλο αυστηρά... Μοιραία, όμως, το βιβλίο του, η αποστασιοποιημένη, φαινομενικά απολιτίκ και ευγενική στάση της ζωής του, προκαλεί κάποιες μελαγχολικές σκέψεις. Όχι, φυσικά, για τον ίδιο! Απλώς το παράδειγμα του βίου του μοιάζει, ακόμα και σήμερα, παράταιρο, σ' ένα κυρίαρχο «περιβάλλον» επιθετικό, άπληστο, στείρο και βαρετά κομφορμιστικό.